woensdag 23 oktober 2013

Ziek

Jullie hebben het al gemerkt, er verschijnen momenteel geen berichten op mijn web-log.
Mijn zoon is zeer ernstig ziek en daar gaat momenteel al mijn energie inzitten.

zondag 29 september 2013

Foodblogswap: Hummus




Ook deze maand heb ik me weer aangemeld voor de Foodblogswap. Het is altijd erg leuk om eens van een andere weblog iets te koken wat je zelf niet zo gauw zou maken. En het is natuurlijk ook altijd spannend om te zien wat iemand anders van jouw weblog heeft gemaakt en wat die er dan van vindt.
Nu krijg je aan het begin van de maand te horen van welke weblog je iets mag koken en de bedoeling is dan dat je het recept met de daarbij behorende foto in de laatste week van die maand op je weblog plaatst.
De eerste twee weken heb ik nooit haast. Ik spit op mijn gemak het mij toegewezen weblog door, vraag of T. wensen heeft, en dan zo halverwege de maand besluit ik wat ik ga maken. Tijd zat dus.
Alleen deze maand besloot manlief om het keukenplafond te verlagen. Dat had hij al een tijdje beloofd maar het was er telkens niet van gekomen dus ik was blij. Minder blij was ik met het feit dat ik amper meer in mijn keuken terecht kon om te koken. Het werden snelle happen en van het koken voor de Foodblogswap kwam niets terecht.
Vandaag, de laatste dag waarop ik het bericht kan plaatsen is het dan toch zover. Het plafond is klaar, de kastjes zijn gesopt en weer ingericht. Manlief is tevreden en ik ben helemaal gelukkig met mijn keuken.
Het is de moeite en de rommel waard geweest. Ik zal een foto onder dit bericht plaatsen, mogen jullie meekijken. (De foto heb ik staand gemaakt en dus is ie scheef...)
Goed, terug naar de Foodblogswap. Deze maand heb ik de site van Blij zonder suiker toegewezen gekregen en Hazel van Cookie Cottage heeft iets van mijn weblog gebakken.
Blij zonder suiker, de naam zegt het al, bevat recepten zonder suiker. Ook zijn alle recepten lactosevrij en gistvrij. De keuze was voor mij best moeilijk, een heleboel recepten vielen bij voorbaat af omdat ze absoluut niet glutenvrij waren enik nu niet de tijd had om dat aan te passen en er mee te experimenteren. Andere dingen leken me gewoon niet echt lekker, smaken verschillen natuurlijk. Ik ga zeker eens de zelfgemaakte mosterd proberen te maken maar die had Paul Oosten volgens mij vorige maand ook al gekozen en dat is niet echt leuk vind ik dus dat recept viel daarom af. Bleef de hummus over. Niet echt iets wat buiten mijn comfort zone valt want dat maak ik wel vaker maar toevallig vroeg mijn dochter een tijd geleden naar een hummusrecept, het stond nog niet op mijn weblog en vandaar dat ik dat nu heb gekozen.

Ik heb het recept van Blij zonder suiker helemaal gevolgd. Het enige dat ik anders heb gedaan is dat ik iets minder koriander heb gebruikt, de volgende keer laat ik die toch weer helemaal weg. Ik vind dat niet lekker in hummus. Verder heb ik de knoflook even gepoft in de magnetron. Gewoon 30 seconden op vol vermogen, dan worden de teentjes zacht en de smaak iets milder. Nog lekkerder is het om de knoflook zacht te roosteren in een koekenpan en dan de teentjes uit te knijpen maar daar had ik nu geen puf voor.
Je kunt hummus aanpassen aan je eigen smaak. Deze hummus wordt met sesampasta gemaakt. Als je daar nu niet van houdt of je hebt het niet in huis dan kun je de tahin prima vervangen door pindakaas te gebruiken. Tip van Nigella Lawson meen ik, ik heb het ooit ergens gelezen en het is inderdaad heel lekker. Vandaag heb ik wel sesampasta gebruikt. Verder kun je hem pittiger maken door er wat cayennepeper aan toe te voegen of een stukje fijngesneden Spaanse peper. Je kunt de komijn en koriander weglaten, je zou gedroogde tomaatjes of andere specerijen kunnen toevoegen, het is een kwestie van uitproberen en testen wat je het lekkerst vindt.

1 klein blik kikkererwten, uitgelekt
2 teentjes knoflook
sap van 1/2 citroen
2 eetlepels tahin (sesampasta)
1 theelepel djinten (komijnpoeder)
1/2 theelepel ketoembar (korianderpoeder)
peper naar smaak
een paar eetlepels olijfolie

garnering:
olijfolie
paprikapoeder
5 kikkererwten

Pof de gepelde teentjes knoflook in de magnetron. Doe alle ingrediënten in de beker van de staafmixer en maal het tot een gladde massa met de door jou gewenste dikte. Proef tussendoor of de smaak goed is en voeg eventueel wat citroensap toe. Mocht je de hummus nog te dik vinden doe er dan gewoon wat water bij of wat extra olijfolie.
Doe de hummus in een schaaltje en garneer met de olijfolie, paprikapoeder en een paar achtergehouden kikkererwten.





dinsdag 24 september 2013

Ikan pepesan



Ik zit midden in een keukenverbouwing. Ruim 2 jaar geleden is er een nieuwe keuken geplaatst bij ons maar het moet nog steeds afgewerkt worden met een verlaagd plafond, compleet met inbouwspotjes. Ook moeten er nog lampjes onder de kasten komen.
Nu gebeurt het dan eindelijk. De lampen zijn gekocht, de plafondplaten en al het andere materiaal ook dus er was geen reden meer om het nog langer uit te stellen. De kinderen hadden even geen klussen meer en ook vanuit de vriendenkring lagen er geen verzoeken meer voor T. om te komen helpen en dus is hij vorige week begonnen.
Dat houdt wel in dat uitgebreid koken even niet gaat en ik nu dus snelle maaltijden in elkaar flans. Geen dingen om op mijn weblog te zetten maar dan kan ik nu wel het recept hier plaatsen van de ikan pepesan die we vorige week gegeten hebben.
Ik heb het met gerookte makreel gemaakt maar je kunt elke vis gebruiken die je lekker vindt.
Ikan pepesan is vrij scherp. T. kan daar helemaal niet tegen. Ik heb daarom 2/3 van de saus op mijn vis geschept en de rest vermengd met tomatenketchup voor op T. zijn vis. Zo was het voor hem net goed te doen en had ik toch lekker scherpe vis.
Goed, voor ons samen heb ik het volgende gebruikt:

2 makrelen

2 dessertlepels sambal oelek
1 flinke sjalot
1 teentje knoflook
1 theelepel laos
1 theelepel sereh
1 theelepel goela djawa of bruine suiker
3 gemalen of geraspte kemirienoten
1 theelepel keukentamarinde

evt. tomatenketchup om het wat minder scherp te maken

2 bosuitjes

Verwarm de oven voor op 200 °C.
Snijd de sjalot superfijn. Fruit de stukjes sjalot samen met de knoflook zachtjes in wat olie. Roer nu de overige ingrediënten erdoor, behalve (de tomatenketchup en) de bosuitjes, en laat het even zachtjes doorbakken. Draai het vuur uit en zet even apart. Snijd de bosuitjes in smalle ringetjes.
Maak de makrelen schoon. Pak 2 stukken aluminiumfolie en leg op elk stuk 1 makreel, ik had elke makreel in twee stukken verdeeld. Verdeel de saus over de makrelen en strooi er flink wat gesneden bosui bovenop.
Vouw de pakketjes goed dicht en leg ze op een bakplaat. Schuif de bakplaat in de oven en laat de pakketjes in ongeveer 15-20 minuten tijd flink heet worden.

Wij hebben er rijst en sambal boontjes bij gegeten.






zaterdag 14 september 2013

Glutenvrije kokosamandelballetjes 2, al iets meer zoals Raffaello






Begin deze maand heb ik kokosamandelballetjes gemaakt. Ze leken best op Raffaello maar ze misten het luchtige. Ik had me toen voorgenomen om te proberen het recept te verbeteren.
Vandaag voel ik me iets beter, ik had tijd en dus ben ik even de keuken in gedoken om een poging te wagen.
Dit keer heb ik als basis geen amandelen gebruikt maar glutenvrije wafeltjes. Dat maakt het geheel wat minder zwaar. De originele Raffaello´s bevatten ook een wafeltje dat gevuld is met een soort kokosmousse.
Dit keer heb ik chocolade wafeltjes gebruikt omdat dat het enige was dat ze hier in de supermarkt hadden maar de volgende keer ga ik vanille wafeltjes gebruiken. Ze waren heerlijk, het kan nog luchtiger  maar het was al beter, ik experimenteer gewoon nog even door.

Voor 12 balletjes heb ik het volgende gebruikt:

80 gram wafeltjes (ik gebruikte Teff Fingers van Consenza)
20 gram gemalen kokos + nog wat extra om te de balletjes op het laatst in te rollen
3-4 eetlepels gecondenseeerde melk

Maal de wafeltjes fijn. Vermeng het met de geraspte kokos, doe er een paar eetlepels gecondenseerde melk bij en roer het goed door. Het is een beetje moeilijk om aan te geven hoeveel je precies moet gebruiken, het is een kwestie van voelen. Ik pak meestal een beetje en knijp dat in mijn hand samen. Het moet dan een samenhangend geheel vormen, aan elkaar blijven plakken, want je moet er wel een balletje van kunnen draaien. Als de vulling goed is pak dan een beetje in je hand, duw er een hele amandel in en draai er vervolgens een balletje van. Leg even apart en draai net zo lang balletjes tot je vulling op is.
Zet een schaaltje water klaar en doe wat geraspte kokos in een andere schaal of op een bord. Doop een balletje in wat water en rol het vervolgens door de kokos. Herhaal dit met alle balletjes.

dinsdag 10 september 2013

Gevulde tomaten





Gisteren was ik bij Lidl en daar zag ik prachtige coeur de boeuf tomaten liggen die er gewoon om vroegen om gevuld te worden. Dat had ik nog niet eerder gedaan, we eten wel regelmatig gevulde paprika´s maar ik twijfelde of T. tomaten wel zo lekker zou vinden. Toch heb ik ze gekocht, hij moest het eerst maar eens proberen. Thuis had ik nog wat rundergehakt liggen en ik heb een groene paprika uit de tuin geplukt om dor het gehakt te doen. Het gehakt heb ik na het kruiden rauw in de tomaten gedaan. Dat doe ik een volgende keer anders want het werd zo wel een compacte massa. Beter is het om het gehakt met ui en paprika even rul te bakken denk ik. Ook ga ik de volgende keer lamsgehakt of half om half gehakt gebruiken, met rundergehakt wordt het vrij droog. Want een volgende keer komt er wel. T. vond het lekker al heeft hij naar eigen zeggen liever gevulde paprika´s. Toch was hij ruim voor mij klaar met eten, toch een teken dat het hem goed smaakte.
Goed, voor ons samen heb ik het volgende gebruikt:

2 coeur de boeuf tomaten
1 kleine ui
1 kleine groene paprika
1 teentje knoflook
300 gram rundergehakt (als je het rul bakt kan het ook minder gehakt zijn, dit vond ik aan de ruime kant)
flink wat peper
2 dessertlepels ras-el-hanout
1/2 theelepel nootmuskaat

Verwarm de oven voor op 200° C. Snijd een kapje van de tomaten en hol de tomaten uit. Bewaar het kapje. Pel en snipper de ui fijn en snijd de paprika in hele kleine stukjes.
Meng in een kom alle overige ingrediënten. Ik heb het vocht en vruchtvlees dat uit de tomaten kwam fijngehakt en een paar theelepels door het gehakt gedaan. (De rest heb ik in een bakje geschept en dat mik ik van de week wel in een pastasaus of iets dergelijks.)
Zet de tomaten in een licht ingevette ovenschaal en vul ze met het gehaktmengsel. Zet de schaal in de oven en laat de gevulde tomaten in ongeveer 25 minuten gaar worden. (Ik denk dat 20 minuten ook wel kan, mijn tomaten begonnen al te scheuren zoals jullie kunnen zien op de foto.)
Wij hebben er glutenvrije couscous bij gegeten maar het kan natuurlijk ook uitstekend met gekookte rijst.


zondag 8 september 2013

Spareribs, gewoon gebakken




Een steeds terugkerend probleem is dat ik veel in mijn vriezer heb zitten terwijl het ding eigenlijk dringend ontdooid moet worden. Dat ligt natuurlijk aan mezelf, dat weet ik ook wel, telkens zie ik leuke aanbiedingen die ik niet kan laten liggen en de vriezer in moeten of vries ik restjes in die niet weggegooid mogen worden en altijd handig zijn voor ofwel zoonlief of om in een gerecht te gebruiken.
Momenteel is het ook weer zover en vandaar dat ik een paar dagen geleden eens even in de vriezer aan het snuffelen was om te zien wat er nu eigenlijk allemaal lag zodat ik een plan kon gaan maken om dat eens op te gaan maken. Zo kwam ik ook een paar mooie spareribs tegen. Die vinden we hier allemaal lekker op de barbecue maar aangezien we pas ontdekt hebben dat de steunbalkjes van onze barbecue doorgeroest zijn en dat die eerst door T. vervangen moeten worden komt er van barbecueën dit seizoen niets meer. De spareribs moesten dus op een andere manier bereid worden en dit keer heb ik dat gewoon in een braadpan gedaan. Voordat ze in die braadpan gaan moet er nog wel het een en ander gebeuren natuurlijk, ik heb een American style marinade gemaakt met barbecuesaus waarvan ik nog een rest had staan en cola en ze daar 24 uur in laten liggen. Toen even aangebakken in een koekenpan en uiteindelijk pas in de braadpan met de marinade lekker lang opgezet zodat de marinade helemaal inkookte en de spareribs mooi kleverig werden. Fingerfood ten top en aangezien dat het thema is voor het foodblogevent van september 2013 zal ik daar deze maand weer eens aan meedoen.
Voor 3 grote eters heb ik het volgende gebruikt:

7 halve spareribs (is aan de ruime kant maar ze moesten op hè)

marinade:
1 ui
2 teentjes knoflook
sambal oelek naar smaak (ik nam een dessertlepel maar dat had best meer mogen zijn)
1 flinke eetlepel mosterd
2 eetlepels gv ketjap
ca. 350 ml barbecuesaus
ca. 7 dl cola light
4 eetlepels bruine basterdsuiker

Ik had alleen cola light in huis en daarom heb ik er bruine basterdsuiker aan toegevoegd. Als je gewone cola gebruikt dan hoeft dit niet, in gewone cola zit al heel veel suiker namelijk. Je kunt ook ketchup gebruiken in plaats van barbecuesaus. In dat geval zou ik een paar takjes tijm aan de marinade toevoegen maar dat hoeft natuurlijk niet.

Begin met de spareribs. Verwijder het vlies dat aan de binnenkant van de spareribs zit. Snijd ze vervolgens precies tussen de ribben door in stukken.
Pel en snipper de ui. Fruit ui en knoflook in wat olie todat de ui zacht is. Roer de ui en de knoflook en de rest van de ingrediënten voor de marinade door elkaar in een hele grote schaal of pan en leg de stukjes sparerib erin. Dek de schaal af en laat het zeker een paar uur intrekken, beter is 24 uur.
Schep met een schuimspaan telkens een paar spareribs uit de marinade en bak deze in wat hete olie of margarine rondom bruin. Leg ze vervolgens in een braadpan. Herhaal dit totdat alle stukjes sparerib op zijn. Giet nu de marinade bij de spareribs (bij de tomatenketchupversie eerst de takjes tijm verwijderen) en zet de braadpan op hoog vuur. Laat het net zolang op hoog vuur koken totdat de marinade helemaal ingekookt is. Vergeet niet om regelmatig even te roeren.
Dit keer hebben we er gepofte aardappels met yomakonsa en een lekkere salade bij gegeten.










Jeugdsentiment V: Knakbroodjes glutenvrij






Dit keer niet zo zeer een jeugdherinnering van mezelf maar meer een herinnering van toen mijn kinderen nog klein waren. In die tijd hadden we het helemaal niet breed, we moesten elk dubbeltje twee keer omdraaien. Dat was niet zo´n drama hoor, we konden wel rondkomen maar voor luxe dingen was er gewoon geen geld. Toch wilden wij natuurlijk ook wel eens wat extra´s doen met en voor de kinderen. En zo kocht ik het hele jaar door (vaak gebruikt) speelgoed zodat ik met Sinterklaas toch een zak vol had en ik naaide en breide veel zelf zodat ze er altijd leuk uitzagen. (Ik was alleen niet zo goed als kapper maar dat is weer een ander verhaal..) En van het uitgespaarde geld kochten we iets leuks of gingen we een dagje weg.
En op zondag aten we met het ontbijt iets extra lekkers. Dat wil zeggen, de kinderen en ik want T. moest toen al glutenvrij eten en in die tijd was er echt bijna niks aan glutenvrije producten op de markt.
Een van de dingen die wij dan aten was wat wij knakbroodjes hebben genoemd. Het is eigenlijk een soort saucijzenbroodje maar dan met een knakworstje erin. Hartstikke simpel om te maken en dat zelf maken vonden de kinderen altijd heel erg leuk. daarnaast was het niet duur en ook nog eens lekker.
Tegenwoordig bak ik ze ook nog wel maar nu ook nog glutenvrij want glutenvrij bladerdeeg is nu gewoon te koop. Ik bak ze altijd al op zaterdag zodat ze zondagochtend alleen nog maar opgewarmd hoeven te worden.
Om ze extra lekker te maken kun je het bladerdeeg dun insmeren met wat mosterd maar dat doe ik niet altijd.

Wat heb je nodig?

plakjes gv bladerdeeg (dit keer had ik van Le Poole, maar ik gebruik ook wel zo´n lap van Schär. Die moet 3 uur ontdooien, hou daar wel rekening mee.)
knakworstjes, evenveel als je plakjes bladerdeeg hebt (maar soms doe ik er ook wel eens 2 in...)
1 geklopt ei.

Verwarm de oven voor op 200 °C. Ontdooi de plakjes bladerdeeg. Bekleed een bakplaat met bakpapier.
Doe een beetje water (of het vocht van de worstjes) in een bakje.
Pak een plakje bladerdeeg, bestrijk het met het water of het worstvocht en leg er een worstje op. Rol het bladerdeeg om het worstje en knijp de beide uiteinden goed dicht. Strijk met een natgemaakte vinger over de naad en leg het rolletje met de naad naar beneden op de bakplaat. Herhaal dit tot alle worstjes en plakjes bladerdeeg gebruikt zijn.
Bestrijk nu de wolletjes met geklopt ei en bak ze in 20-25 minuten goudbruin in de oven.
Eet ze meteen op of leg ze op een rooster en laat ze afkoelen. Er komt vrij veel vet uit het bladerdeeg dus je kunt ze als je ze meteen op wilt eten het beste even op keukenpapier laten uitlekken.
Je kunt ze ook met cocktailworstjes en halve lapjes bladerdeeg maken dan heb je een heerlijk glutenvrij borrelhapje.



zaterdag 7 september 2013

Glutenvrije barbecuesaus, knoflooksaus en kerriesaus



Twee weken geleden heb ik samen met mijn zoon sauzen gemaakt voor onze jaarlijkse familie barbecue.
Natuurlijk kun je sausjes uit een flesje nemen maar het is heel leuk (en lekker!) om ze zelf te maken.
Deze keer hebben we zelf barbecuesaus, knoflooksaus en kerriesaus gemaakt. En voor bij de satéetjes natuurlijk pindasaus. Deze sauzen hoef je natuurlijk niet alleen bij de barbecue te eten, ik gebruik ze ook bij voorbeeld bij de vleesfondue of als we gaan gourmetten. En ook als dipsausje doen ze het goed.
Ze zijn allemaal heel simpel om te maken, ik doe het als volgt:

Barbecuesaus:

1 ui
1 rode paprika
1 teentje knoflook
1 blik tomatenblokjes
375 ml tomatenketchup
1 flinke eetlepel mosterd
3-4 eetlepels bruine suiker
1 eetlepel (kruiden)azijn
2 takjes tijm
cayennepeper naar smaak (ik gebruik maar een mespuntje)
ca. 4 dl water

Snipper de ui en de paprika fijn en fruit ze in wat olie totdat de ui zacht is. Voeg de rest van de ingrediënten toe en roer alles door elkaar. Het ziet er nu niet echt uit als barbecuesaus maar geloof me, dit komt echt goed. Draai het vuur hoger en laat de saus ongeveer een uur koken. De saus dikt hierdoor in en wordt mooi van structuur. Bedenk wel dat de saus als die afkoelt nog wat dikker wordt.
Als je niet van de stukken ui en paprika in de saus houdt zet er dan even de staafmixer in en maak de saus mooi glad.
Je krijgt best wel veel saus zo maar in een goed afgesloten bakje kun je het best een paar weken in de koelkast bewaren.

Knoflooksaus:

2 eetlepels mayonaise
2 eetlepels Griekse of Turkse yoghurt
1 theelepel mosterd
peper
2 (of meer) teentjes knoflook uit de knijper
wat fijngehakte bieslook of peterselie

Roer alle ingrediënten in een kommetje door elkaar en laat een paar uur in de koelkast staan zodat de smaken zich goed kunnen vermengen. Ik vind het lekker om er een paar druppels citroensap aan toe te voegen. Gewoon je eigen smaak volgen.

Kerriesaus:

2 eetlepels mayonaise
2 eetlepels Griekse of Turkse yoghurt
1 dessertlepel kerrie
peper
1-2 theelepeltjes gv sojsaus
1 theelepel (witte rijst)azijn

Meng de kerrie met de azijn en een paar druppels water tot een dik papje. Dat mengt straks wat makkelijker.
Roer alle ingrediënten in een kommetje door elkaar en laat een paar uur in de koelkast staan zodat de smaken zich goed kunnen vermengen.


Voor al deze sauzen geldt dat je ze voor het serveren even moet proeven en op smaak moet afmaken met wat peper of (afhankelijk van de soort saus) met wat ketjap, azijn of citroensap.



maandag 2 september 2013

Glutenvrije kokosamandelballetjes





Ik had ze al een paar keer voorbij zien komen. Van die heerlijke kokosbonbons waar je zo in zou willen happen. En nu vorige week zag ik ze weer, op Veggie Variation, waar ik voor de foodblogswap van augustus een recept had klaargemaakt. Zij had het recept van de website van Blij zonder suiker, en die had het weer van Kleurrijk Eten. Het spoor ging nog verder, naar Cooking with Alia, zij gebruikte ook nog chocolade. Uiteindelijk heb ik een mix van al deze recepten gemaakt. De gecondenseerde melk van het ene recept maar ook de hazelnoten uit het andere. Het resultaat was erg lekker. Qua uiterlijk lijken ze wel wat op Raffaelo van Ferrero maar ze zijn minder luchtig. Daar ga ik een volgende keer aan werken. 
Met de volgende ingrediënten heb ik 19 balletjes gemaakt. 

100 gram geraspte kokos + nog wat extra om te de balletjes op het laatst in te rollen
40 gram amandelen + zoveel hele amandelen als je balletjes draait
30 gram hazelnoten
4-6 eetlepels gecondenseerde melk
1 zakje vanillesuiker

Maal de amandelen en hazelnoten fijn. Vermeng het notenmeel met de geraspte kokos en de vanillesuiker. Doe er een paar eetlepels gecondenseerde melk bij en roer het goed door. Het is een beetje moeilijk om aan te geven hoeveel je precies moet gebruiken, het is een kwestie van voelen. Ik pak meestal een beetje en knijp dat in mijn hand samen. Het moet dan een samenhangend geheel vormen, aan elkaar blijven plakken, want je moet er wel een balletje van kunnen draaien. Als de vulling goed is pak dan een beetje in je hand, duw er een hele amandel in en draai er vervolgens een balletje van. Leg even apart en draai net zo lang balletjes tot je vulling op is. 
Zet een schaaltje water klaar en doe wat geraspte kokos in een andere schaal of op een bord. Doop een balletje in wat water en rol het vervolgens door de kokos. Herhaal dit met alle balletjes. 


woensdag 28 augustus 2013

Spaanse kip met citroen en dragon





Vandaag geen recept maar alleen een link naar een gerecht dat ik vandaag gemaakt heb. Pollo al limón y estragón, oftewel kip met citroen en dragon van de site Bijzonder Spaans
Ik heb een heleboel foodblogs bij mijn favorieten staan en elke dag lees ik er een paar door. Vanmorgen was Bijzonder Spaans weer aan de beurt en ik besloot om daar vandaag iets van te gaan koken. Iets met kip moest het worden. Dit recept sprong er voor mij meteen uit en het was ook superlekker. 
Ik heb er eigenlijk bijna niks aan veranderd. Het enige dat ik nog extra gedaan heb is een paar teentjes knoflook uitgeperst door het mengsel van warme boter, dragon, mosterd en citroensap. O, en ik heb en gedeelte van de boter vervangen door zonnebloemolie in verband met mijn cholesterol. Dat heb ik nu eindelijk weer een beetje op een normaal niveau en dat wil ik graag zo houden. 
Dit kipgerecht ga ik zeker nog eens klaarmaken, het was heel erg lekker. Ook man en zoon waren enthousiast, de kip is helemaal opgegaan..

De foto is niet geweldig gelukt, maar de kip was dat gelukkig wel. 


dinsdag 27 augustus 2013

Glutenvrije pindasaus

Zoals daarstraks beloofd plaats ik nu mijn recept voor pindasaus. Mijn moeder maakte het al volgens dit recept en zo vind ik het nog steeds het lekkerst. Er zijn allerlei variaties mogelijk, met en zonder kokosmelk, meer of minder sambal of lombok rawits enz. enz. Gewoon een kwestie van uitproberen.

4 eetlepels pindakaas
1 klein uitje
1-2 teentjes knoflook
1 1/2 eetlepels azijn (ik gebruik altijd witte rijstazijn)
1 1/2 eetlepels ketjap
1 theelepel ketoembar
1 theelepel djinten
1/2 theelepel laos
1 klein stukje goela djawa of wat bruine suiker
fijngesneden lombok rawit of sambal oelek naar smaak


Snipper het uitje heel fijn en fruit het in wat olie samen met de knoflook. Dan de pindakaas erbij. Draai het vuur uit. Alle overige ingrediënten erin roeren. Draai de pit weer aan. Telkens wat water erbij doen tot de gewenste dikte bereikt is.

Foodblogswap: Pindasoep met zelf gekweekte taugé



Ook deze maand is er weer een Foodblogswap en deze maand mocht ik iets maken van Veggie Variation, een foodblog vol vegetarische recepten. Zoals altijd heb ik T. weer de link gestuurd met het verzoek om iets uit te zoeken maar dat bleek dit keer te moeilijk voor mijn vleeseter. En dat terwijl er zoveel lekkere recepten op de site staan.
Geen nood, ik heb dit keer gewoon zelf gekozen. En ik wist ook bijna meteen wat ik zou gaan maken want al de eerste keer dat ik op deze blog rondsnuffelde was het me opgevallen. Het recept voor een op een zeer simpele manier zelf kweken van taugé! Dat ging ik doen, dat wist ik zeker. En aangezien dat wel heel karig was voor de foodblogswap koos ik ook maar voor de pindasoep die er al bij werd geadviseerd zodat ik mooi die verse taugé meteen kon gaan gebruiken.

Om zelf taugé te kweken heb je eigenlijk alleen maar een zakje groene mungbonen nodig. Die koop je bij de toko, ik betaalde € 1,50 voor een zakje met 400 gram.
Verder heb je nog een plastic container met deksel nodig om de taugé in op te kweken. Op Veggie Variation werd de verpakking van Enkhuizer jodekoeken geadviseerd. Die heb ik gekocht. De koeken geef ik aan mijn dochter want die zijn niet glutenvrij maar de container krijgt ze niet want daar ging het me natuurlijk om. Na het ding grondig afgewassen te hebben heb ik manlief gaatjes laten maken in het deksel en toen was mijn kweeksetje klaar. Die koeken kostten ook ongeveer € 1,50 dus ik was in totaal voor € 3,00 klaar maar ik kan met de hoeveelheid bonen in het zakje minstens 13 keer taugé maken dus het is een koopje. ;-)

Hoe werkt het?
Weeg 30 gram mungbonen af, zeker niet meer want dan groeit het je bus uit.
Doe die mungbonen in je plastic bus en vul deze met water. Laat de bonen 12 uur weken.
Giet dan het water eraf, doe het deksel er weer op en zet de bus ondersteboven in een bakje of schaaltje zodat het uit kan lekken. Dit geheel zet je weg in het donker, dat is heel belangrijk want anders wordt je taugé niet mooi blank. Spoel de (kiemende) boontjes elke dag 2 tot 3 keer met water om bacteriegroei te voorkomen. Volgens Veggie Variation zou ik dan  na 5 dagen een bak vol met heerlijk verse taugé hebben maar dat heeft bij mij wel 8 dagen geduurd.




Toen de taugé eenmaal een feit was heb ik ook de pindasoep gemaakt.
Veggie Variation gaat uit van kant en klare pindasaus maar die heb ik eerst zelf gemaakt. Niet alleen is de meeste pindasaus niet glutenvrij maar bovendien is zelf gemaakte pindasaus veel lekkerder! Ik zal straks in een apart bericht het recept voor pindasaus geven.
Voor de soep heb ik het volgende gebruikt:

300 ml pindasaus
2 stelen prei
2 winterwortels
3 lente-uien
1-2 el sambal manis
1-2 el glutenvrije ketjap manis
1,5 liter bouillon
3 tenen knoflook
1 ui
150 gram taugé

Pel en snipper de ui. Pel de tenen knoflook en pers ze uit. Fruit ui en knoflook in een grote pan in wat olie. Voeg de pindasaus toe en verdun met 1,5 liter bouillon. Snijd de prei in smaale ringen en rasp de wortels en voeg allebei toe aan de soep. Snijd de lenteuitjes in ringetjes en voeg die op het laatst pas toe. Breng de soep op smaak met de sambal en de ketjap. Doe vlak voor het serveren wat verse taugé in de soepkommen en schep er de soep over.
De soep smaakte prima al vond T. mijn eigen pindasoep tóch lekkerder. Maar dat ligt vast aan het feit dat daar wat kip in zit...

zaterdag 17 augustus 2013

Jeugdsentiment IV: Smurrie




Een van de dingen waar wij vroeger dol op waren was smurrie. Mijn moeder had dat zelf bedacht vermoed ik, ze maakte het regelmatig en wij aten dat dan op de boterham als lunch. (Het is trouwens ook heel lekker als smeerseltje op een toastje.) Ik mocht vaak meehelpen want het vraagt wel wat snijwerk maar dat vond, en vind ik nog steeds trouwens, nooit erg.
Het is een mengsel van gekookte ham, gekookte eieren, zilveruitjes en augurk en dat wordt met een dressing op smaak gebracht. Mijn moeder deed door de dressing ook nog wat worchestershiresaus maar die is gewoon niet glutenvrij te koop en dat laat ik gewoon maar weg.
Het lekkerst is het als het een dagje kan intrekken maar zo lang konden mijn broer, zus en ik meestal niet wachten...
Goed, het recept voor smurrie stond in mijn allereerste kookschrift waar ik deze week ook al Camargue uit gekookt heb. Leuk om al die dingen weer eens te zien, ik ga er van de week nog een paar recepten uit maken.
Voor de smurrie heb ik het volgende gebruikt:

6 eieren
2 ons gekookte ham
5-6 augurken
4 eetlepels zoetzure zilveruitjes

2 eetlepels slasaus
1/2-1 eetlepel citroensap (begin met een halve eetlepel)
1/2 eetlepel mayonaise
1 flinke theelepel mosterd
1 eetlepel tomatenketchup
1/2 theelepel ketjap
peper

Kook de eieren hard, laat ze schrikken onder koud water en pel ze.
Snijd de gekookte ham, de augurken en de zilveruitjes brunoise ( in piepkleine stukjes dus).
Roer de ingrediënten voor de dressing door elkaar en proef even of het zuur genoeg naar je zin is, doe er anders nog wat citroensap bij.
Doe de eieren in een schaal en prak ze superfijn. Doe vervolgens de ham, uitjes en augurk erbij en roer de dressing er doorheen. Proef en maak op smaak af.
Zet de schaal in de koelkast zodat de smaken kunnen intrekken, bij voorkeur een dag maar in ieder geval een paar uur.


donderdag 15 augustus 2013

Camargue




Van de week zat ik in mijn allereerste kookschrift te bladeren. Dat ben ik begonnen toen ik nog op de lagere school zat en van mijn moeder koken leerde. Het begint met hele simpele dingen, zoals Oosterse omelet en macaroni met ham en kaas, maar naarmate je verder bladert worden de recepten telkens wat moeilijker.
Een van de recepten die ik tegenkwam en die ik al erg lang niet meer had gemaakt is Camargue. Dat recept heeft mijn moeder ooit van een van haar vriendinnen gekregen en die had het weer meegenomen uit Frankrijk. Het is een rundvleesgerecht dat gestoofd wordt met tomaten. paprika, sinaasappel en rode wijn.
Gisteren heb ik het weer gemaakt op de manier zoals mijn moeder het altijd deed. Heerlijk maar de volgende keer voeg ik de stukken paprika pas veel later toe zodat ze niet zo supergaar worden. Tja, dat heb je met recepten uit de jaren zestig....
Voor 4 personen heb ik het volgende gebruikt:

700 gram mager rundvlees
peper
3 teentjes knoflook
2 grote uien
1 grote rode paprika
cayennepeper naar smaak
1 laurierblaadje
2 takjes tijm
1 eetlepel paprikapoeder
wat geraspte sinaasappelschil (ik heb de schil van een hele sinaasappel geraspt)
4 ontvelde tomaten
1 flink glas rode wijn
glutenvrije bloem
een paar blaadjes basilicum

Snijd het vlees in grote dobbelstenen. Pen en snipper de uien. Maak de paprika schoon en snijd in stukjes.
Verwarm de wijn een klein beetje door de wijn bij voorbeeld in een warm glas te gieten.
Maal peper over het vlees en bak de stukjes in wat olie en boter rondom goed bruin.
De uien, knoflook, paprika, cayennepeper, laurierblaadje, tijm, paprikapoeder en de sinaasappelschil erbij en zachtjes fruiten. Dan wat glutenvrije bloem erover, roeren, weer bloem erover en roeren.
Doe dan de tomaten erbij en de wijn. Goed roeren. Eventueel wat water erbij en ongeveer 3 uur laten sudderen. Op smaak afmaken.Vlak voor het serveren de blaadjes basilicum scheuren en door het gerecht roeren. Wij eten er altijd rijst bij.

maandag 12 augustus 2013

Gegratineerde aardappels




Vandaag een recept van een gerecht waar ik altijd dol op ben geweest. Gratin dauphinois, oftewel gegratineerde aardappels. Het is eigenlijk een vrij simpel recept, het is wat snijwerk maar dan heb je ook wat. Het is aardappels met room in een ovenschaal, vaak doe ik er een ragfijn gesneden uitje nog bij, dat geeft een extra lekkere smaak maar gisteren heb ik dat niet gedaan. Men moet wat afwisselen nietwaar?
Gisteren heb ik voor T. en mij samen het volgende gebruikt:

450 gram vastkokende aardappels
150 ml kookroom
50 ml melk
zwarte peper
nootmuskaat
1 teentje knoflook

Verwarm de oven voor op 200 °C.
Schil de aardappels, schil en was ze, en snijd ze in zeer dunne schijfjes (2-3 mm dik).
Vet een ovenschaaltje in met boter. Leg de schijfjes aardappel dakpansgewijs in het schaaltje en maal er peper en nootmuskaat naar smaak over.
Giet de kookroom en de melk bij elkaar in een ander schaaltje of een pannetje.
Pel het teentje knoflook en pers het uit in het schaaltje met de room. Verwarm nu de room in de magnetron of in het pannetje. Het hoeft niet te koken maar moet wel flink warm worden. Giet de room over de aardappels, et de schaal in de oven en bak de aardappels in ongeveer een uur gaar en goudbruin. Hou het gerecht wel in de gaten. Als de kleur op een gegeven moment goed is maar de tijd is nog niet om dek dan de schaal af met alufolie zodat het gerecht niet te donker wordt.
Zoals gezegd varieer ik wel eens door wat zeer dun gesneden ui over de aardappels te leggen voordat ik de room erover giet. Ook strooi ik wel wat geraspte kaas over de aardappels en soms doe ik het allebei.
Als ik dit gerecht voor meer mensen maak dan maak ik meer lagen aardappels, ik maal dan over elke laag wat peper en nootmuskaat.




zaterdag 10 augustus 2013

Glutenvrije krentenbollen, 2e poging




Na het debacle van de vorige keer heeft het inmiddels 3 jaar geduurd voor ik eindelijk weer zover was om een nieuwe poging te wagen om goede glutenvrije krentenbollen te bakken.
Dit keer besloot ik om uit te gaan van het recept van Jeandrine Kastelein. Zij is bakinstructrice van de NCV en heeft een eigen site vol met geweldige glutenvrije recepten die de moeite waard is om eens een kijkje te nemen. Dat recept heb ik voor een groot gedeelte gevolgd al heb ik er natuurlijk wel het een en ander aan aangepast omdat ik dingen gewoon niet in huis had of liever iets anders gebruikte.
Het eindresultaat was goed. Lekker zachte krentenbollen, goed van smaak, niet droog, maar ze zijn nog steeds wel wat bleek. De volgende keer bestrijk ik ze dun met een mengsel van melk en ei, kijken of ze dan wat donkerder worden.
Ik heb het volgende gebruikt voor 7 krentenbollen:

250 gram Schär broodmix
1 zakje gist van 7 gram
1 zakje vanillesuiker
1 theelepel kaneel
10 gram fiberhusk
zout (als je bakmix gebruikt waar al zout in zit dan hoeft dat natuurlijk niet)
70 gram vloeibare margarine
120 gram heet water
120 gram kookroom
150 gram rozijnen en krenten

Was de krenten en rozijnen en week ze in een bakje met heet water.
Verwarm de oven voor op 45 °C met een bakje water onderin.
Doe het zout bij de bakmix en roer het goed door elkaar. Doe dan de rest van de droge ingrediënten erbij.
Giet het water, de kookroom  en de vloeibare margarine bij de mix.
Mix met de kneedhaken ongeveer 5 minuten op vol vermogen.
Laat de krenten en rozijnen uitlekken, knijp ze uit en dep ze goed roog. Strooi er vervolgens wat glutenvrij meel over en schud het geheel even goed door zodat elke krent en rozijn met meel bestoven is. Roer ze dan door het deeg.
Bekleed een bakplaat met bakpapier. Verdeel het deeg in 7 stukken en vorm van elk van die stukken een mooi broodje met je handen. Dat gaat het best als je je handen iets vochtig maakt. Let erop dat de krenten en rozijnen niet al te erg uitsteken, druk ze anders even met je vinger terug het broodje in.
Leg de broodjes op het bakpapier en strijk er wat water overheen.
Schuif de bakplaat in het midden van de oven en laat de broodjes ongeveer 45 minuten rijzen.
Zet de oven zodra de broodjes in volume verdubbeld zijn op 185 °C en bak ze in ongeveer 30-40 minuten gaar en lichtbruin.






donderdag 8 augustus 2013

Product: Peugeot ´Tidore´ nootmuskaatmolen




Kennen jullie Kookpunt? Dat is een kookwinkel in Rotterdam waar ze prachtige kookspullen verkopen. In het echt ben ik er nooit geweest maar in hun webshop des te meer. En eigenlijk is dat heel gevaarlijk want je wordt er ontzettend hebberig van als je daar rond aan het neuzen bent.
Want ze hebben veel wat op mijn verlanglijstje staat, ik ben helemaal weg van de Dutch ovens van Lodge, die vind ik zo apart. Ik weet nog dat ik in Amerikaanse recepten vaak de kreet Dutch oven zag staan en me afvroeg wat voor een Nederlandse oven dat nu zou zijn. Toen ik er uiteindelijk achter kwam dat er gewoon een pan mee werd bedoeld was ik ergens een beetje teleurgesteld. Net zo mooi als de Lodge pannen zijn de pannen van De Buyer, hoog op mijn lijstje dus. Ook zo´n prachtige Big Green Egg zou ik graag willen hebben maar dan moet ik nog wel even door sparen want die zijn niet echt goedkoop. .
Verder hebben ze natuurlijk ook volop foodprocessors (de eeuwige twijfel tussen KitchenAid en Magimix) en andere keukenmachines en zelfs (semi)professionele planeetmengers.
Maar goed, van die winkel dus kreeg ik een Peugeot ´Tidore´ nootmuskaatmolen toegestuurd om te testen.
Peugeot pepermolens zijn natuurlijk erg bekend, ik heb er twee, een voor zwarte en een voor witte peper. Bijna onverwoestbaar, volgens mij moet je het wel heel bont maken wil zo´n pepermolen kapot gaan. Het is niet voor niets natuurlijk dat Peugeot levenslange garantie geeft op het maalwerk. Dat geldt trouwens ook bij deze nootmuskaatmolen dus dat zal ook wel weer onverwoestbaar zijn in tegenstelling tot de behuizing. Die is niet van hout maar van kunststof en vermoedelijk zal dat wel kapot kunnen gaan als je het ding op de grond laat stuiteren. (Dat heb ik niet getest overigens.)
De molen ziet er prachtig uit. Het werkt iets anders dan bij een pepermolen. Bovenin zie je een reservoir voor nootmuskaatnoten en onderin zit slechts één noot. Als die op is, open je de molen, pakt een nieuwe noot uit het reservoir, stopt die onderin en vervolgens schroef je de hele zaak weer dicht. Dat gaat erg gemakkelijk, zelfs ik met mijn kippenkracht kreeg het voor elkaar. Al zou ik wel aanraden om reserve noten in een apart potje te bewaren want het is wel hannesen om de molen dicht te krijgen en er tegelijkertijd voor te zorgen dat de noten ook nog in het  reservoir blijven zitten.
Als je de onderkant bekijkt zie je een schaafje zitten. Ik had al meteen een visioen van krullen nootmuskaat op de bloemkool maar het zijn zulke minischaafsels dat het gewoon poeder lijkt. Het malen gaat supergemakkelijk. Waar ik wel even aan moest wennen is dat je gewoon wat minder nootmuskaat moet gebruiken dan wanneer je gemalen nootmuskaat uit een potje gebruikt. Dit is veel lekkerder en echt heel gemakkelijk in het gebruik.
Als de noot half op is gaat het schaven niet meer zo goed. De oplossing is om de molen even open te maken, de halve noot om te draaien zodat de bolle kant weer onder ligt en je kunt weer verder. Het allerlaatste stukje maalt de molen niet meer op maar ik moet zeggen dat dat me met de hand ook niet lukt zonder mijn vingers mee te raspen.
Kortom, een hele mooie molen waar ik erg blij mee ben. (Al zal het wel even duren voordat ik hem weer kan gebruiken want ik moet nu eerst al die nootmuskaat van die ene noot die ik getest heb opmaken...)

En  nu kan ik één van jullie ook blij maken. Want ik heb namelijk twee van deze prachtige nootmuskaatmolens van Kookpunt gekregen zodat ik er eentje weg kan geven.
Hoe maak je kans? Door onder dit artikel een reactie achter te laten waarom jij graag deze molen zou willen krijgen. As. zondag om 18.00 uur ga ik de molen dan verloten onder de mensen die gereageerd hebben.













woensdag 31 juli 2013

Zomerse minestrone





Ik heb al eerder een recept voor minestrone op mijn web-log gezet maar dat is een recept voor een winterse uitvoering. In de zomer gebruik ik wat andere soorten groente zodat de soep iets lichter wordt. Wij eten de soep meestal als het koud is buiten maar ik heb er nu al dagen zin in dus vandaag toch maar de knoop doorgehakt en een pan vol gemaakt.
Het is zo gedaan, het schoonmaken van de groente en het snijden is het meeste werk maar ik vind dat altijd wel ontspannend om te doen. En het resultaat is altijd heerlijk.
Voor de versie van vandaag heb ik het volgende gebruikt:

olijfolie
1 gesnipperde ui
2 stelen bleekselderij in kleine stukjes gesneden
2 in dunne plakjes gesneden wortels
2 niet zo'n grote aardappels in blokjes
1 in blokjes gesneden courgette
een paar handjes (diepvries)doperwten
een flinke handvol sperziebonen, in stukjes gebroken
1 pot of blik reuze witte bonen (niet zo zomers misschien maar T. wilde die er per se in...)
100 gram spinazie (diepvriesdeelblokjes zijn erg gemakkelijk)
2 uitgeperste teentjes knoflook
100 gram Speck in kleine stukjes
100 gram gv macaroni (vandaag gebruikte ik elleboogjes van Sam Mills)
3 in parten gesneden tomaten
2 gv groentebouillontabletten (ik gebruik meestal die van Knorr)
peper, salie en basilicum
vers geraspte kaas


Fruit de ui, bleekselderij, wortel, courgette, Speck en de aardappels in wat olijfolie.
Voeg 2 liter water toe met de doperwten, de sperziebonen, spinazie en de bouillontabletten. Voeg peper naar smaak toe.
Breng dit alles aan de kook en laat het 20 minuten zachtjes doorkoken. Meng de knoflook, de basilicum en de salie. Voeg dit mengsel aan de soep toe met de macaroni en de tomaten. Nu moet de soep nog ongeveer 10 minuten zachtjes pruttelen. Op het laatst heb ik de reuze witte bonen er nog aan toegevoegd. Die hoefden alleen maar warm te worden omdat ze uit een pot kwamen. De kaas strooi je op het bord (of kom) over de soep.


zondag 28 juli 2013

Mayonaise



Een receptje dat ik vaak maak maar dat ik nog niet eerder hier heb neergezet is het recept voor mayonaise. Mayonaise kennen we allemaal, het recept is dus ook niet van mij zelf maar is inmiddels gemeengoed geworden. Ik maak echt niet altijd zelf mayonaise, ik heb gewoon een pot in huis, maar als ik wat meer mayonaise nodig heb dan vind ik het wel de moeite waard om het zelf te maken. Je kunt mayonaise met een garde kloppen maar ik gebruik altijd de staafmixer omdat mijn armen dat gewoon niet volhouden.
Zorg dat de ingrediënten allemaal op kamertemperatuur zijn.

1 eidooier
1 theelepel mosterd
1 eetlepel witte wijnazijn
peper
minstens een halve liter zonnebloemolie

Doe alle ingrediënten, behalve de zonnebloemolie, in de hoge bekeer van de staafmixer en roer het goed door elkaar. Zet nu de staafmixer zachtjes aan en voeg langzaam de olie met kleine straaltjes toe terwijl je met de staafmixer blijft door mixen. Eén eidooier kan ongeveer een halve liter olie opnemen, het hangt een beetje van de grootte van het ei af.
Nou, dat is alles. Je maakt de mayonaise zo dik als je zelf wilt. Hoe langer je klopt hoe dikker de mayonaise wordt.
De zwarte puntjes die je op bovenstaande foto ziet zijn stukjes peper. Toen ik wat peper maalde bleek dat de molen wel erg los stond...



vrijdag 26 juli 2013

Product: Glutenvrije couscous van Peak´s Free From


Een paar weken geleden ben ik in de Jumbo Food Market in Breda geweest en daar ontdekte ik een nieuw glutenvrij merk: Peak´s Free From. (Klik hier om naar de site te gaan.) Een paar schappen vol met producten zoals we die al van andere merken kennen. Crackers, diverse bakmixen, kortom niet echt iets waar ik heel enthousiast over werd. Totdat ik een pak glutenvrije couscous ontdekte... dat vond ik wel leuk en ik heb meteen een pak gekocht.
Couscous, dat had T. wel heel lang niet gegeten. Ik heb wel eens couscousrecepten gemaakt met quinoa als vervanger maar eigenlijk leek het er niet op.
Deze glutenvrije couscous is gemaakt van mais. Ik heb bij het klaarmaken precies de aanwijzingen op de verpakking gevolgd: De eerste keer dat ik het klaarmaakte had ik op een gegeven moment het idee dat het nooit couscous zou gaan worden. Je moet 250 ml water met 1 eetlepel olijfolie aan de kook brengen en zodra het kookt strooi je er 250 gram van deze couscous al roerend in het water. Er vormt zich dan ogenblikkelijk één grote klont waarvan je het idee hebt dat het nooit meer goed zal komen. Stug door blijven roeren is het devies. Na 2 minuten moet er een klontje boter bij en vervolgens moet je de couscous gedurende 3 minuten op lage temperatuur los roeren. De eerste keer deed ik dat los roeren in de pan met een vork en het lukte wel maar niet echt goed. De pan was te smal om lekker te kunnen roeren.
Vandaag heb ik het nog een keer gemaakt en toen heb ik nadat ik de boter had toegevoegd de couscous in een wijde schaal gedaan en met een vork verder losgemaakt. Dat ging een stuk beter en de couscous was nog warm genoeg.
De smaak is iets anders dan gewone couscous natuurlijk. Je proeft dat deze couscous niet van tarwegries gemaakt wordt maar van maisgries. Maar het is wel lekker en de structuur is ook goed.
Goedkoop is het niet, maar dat zien we wel vaker bij glutenvrije producten. Ik heb € 2,69 voor een pak van 450 gram betaald. Op het pak staat dat voor 3-4 personen 250 gram nodig is. De vorige keer aten we met 3 personen en ik had dus 250 gram gekookt maar dat vond ik erg aan de krappe kant. Dit keer had ik voor T. en mij samen 200 gram gekookt en dat was beter. Ik houd dus in het vervolg gewoon 100 gram per persoon aan want we gaan het zeker vaker gebruiken. Er staat al een pak klaar in de kast.


dinsdag 23 juli 2013

Glutenvrije tuna melt broodjes



Het was erg warm vandaag. Zo warm dat ik eigenlijk liever niet de deur uit wilde om boodschappen te gaan doen. De vraag is dan natuurlijk wel wat we vandaag moesten gaan eten. Er lagen in de groentela nog 5 worteltjes, 3 bosuitjes en 2 tomaten. Niet echt veel natuurlijk. En bovendien, wat eten we daar dan bij? Weinig inspiratie en toch nog steeds geen zin om boodschappen te doen.
De voorraadkast opengedaan en daar heb ik altijd wat blikjes tonijn staan. Ineens wist ik het, tuna melt ging ik maken. Dat maak je door een lekkere tonijnsalade te maken, dat op brood te doen met een plak kaas erover en die kaas dan even in de oven laten smelten. Heerlijk, wel redelijk vet dus we zullen het niet te vaak eten, en snel klaar en dat is ook wel fijn als het zo warm is.
Dit keer heb ik focaccia´s van Schär gebruikt maar in principe kan alles, sneetjes brood of baguettes die doorgesneden zijn.
Wat heb je behalve brood nog meer nodig:

2 blikjes tonijn op water
2 eetlepels mayonaise
1 eetlepel kappertjes
3 bosuitjes
1 kleine rode ui
peterselie, fijngehakt
peper naar smaak
3 gedroogde tomaatjes

1 flinke tomaat
een paar plakken kaas (kies zelf wat je lekker vindt, ik had nu belegen kaas maar ook Cheddar is aan te raden)

Verwarm de oven voor op 200° C.
Laat de blikjes tonijn uitlekken, doe de tonijn in een kom en maak de stukken los met een vork. Snijd de gedroogde tomaatjes in kleine stukjes en de bosuitjes in smalle ringetjes. Pel de rode ui en snipper deze fijn. Doe de tomaatjes, bosui, rode ui, kappertjes en de mayonaise bij de tonijn en roer het goed door. Voeg de peterselie toe en peper naar smaak. Snijd de tomaat in plakken. Ik haal er het zaad uit omdat het anders wel erg nat wordt.
Bekleed een bakplaat met bakpapier en leg daar de focaccia´s op. Schep flink wat tonijnsalade op de focaccia´s en leg er een plak tomaat op. Bovenop komt een plak kaas, druk die even zacht aan.
Schuif de bakplaat in de oven en laat het een paar minuten staan totdat de kaas gesmolten is.
Serveer meteen, liefst met een salade erbij natuurlijk. Vandaag hadden we dat niet, hebben we ieder maar een extra broodje gegeten.





Foodblogswap: Tjendol





Het is weer eind van de maand en dat betekent ook weer een nieuwe foodblogswap. Deze keer kreeg ik de foodblog van Nick toebedeeld. Nick is nog niet zo lang bezig met zijn foodblog, ik geloof dat hij ergens in maart 2013 begonnen is en er staan nog niet zoveel recepten op zijn site.
Kiezen zou dus niet moeilijk moeten zijn maar dat viel tegen. Omdat ik er zelf niet uitkwam besloot ik om, net als vorige maand toen ik van de site van Levine iets mocht maken, de keus aan manlief over te laten onder het mom van inspraak. En net als vorige maand was hij weer een tijdje zoet met het bestuderen van de recepten. Dit keer koos hij alweer iets wat ik helemaal niet verwacht had. (Had ik hem nu maar niet verteld dat de bedoeling was dat ik iets ga klaarmaken dat buiten mijn comfortzone valt...)
Tjendol moest het worden. Of cendol als je dat liever hebt. Een Indonesisch drankje van kokosmelk, eventueel op (geschaafd) ijs, met groene glibbers erin en gezoet met siroop van goela djawa (oke, gula jawa).
Ik ben niet eens begonnen over de pindarotsjes en de chili hot dogs die ook op de blog van Nick staan. (Vanwege die comfortzone, niet vergeten...) Hij wil tjendol, hij krijgt tjendol. Het leek me erg leuk om te maken, al hou ik zelf niet zo van zoete drankjes. Maar het is hartstikke warm momenteel en dan gaat zo´n koel drankje er vast wel in.
Dus op naar de toko want er moesten wat dingen aangeschaft worden die ik niet in huis had.
Hunkweemeel bijvoorbeeld. Dat is meel van mungbonen. Dat zegt veel mensen nog weinig maar als ik vertel dat taugé gekiemd wordt uit mungbonen dan weten jullie allemaal wat ik bedoel. Pandanpasta en pandanblad moesten er ook komen want ook dat had ik niet in huis. Een tjendolzeef had ik ook niet, ik had bedacht om mijn schuimspaan of zo te gebruiken maar er lag een zeef voor € 3,50 en achteraf was ik heel blij dat ik die heb meegenomen. Ik vermoed dat het met de schuimspaan faliekant mislukt zou zijn.
Voor het recept verwijs ik jullie naar het originele recept van Nick. Dat heb ik precies gevolgd alleen heb ik slechts de helft van de ingrediënten gebruikt, 3 glazen leek me wel genoeg. En ik heb veel minder suikerstroop gemaakt. Voor 3 glazen heb ik in totaal 1 schijf goela djawa gebruikt.
Het maken zelf was zo gebeurd. Je hebt best wel wat kracht nodig om het deeg door de zeef te roeren en je moet een beetje vlot werken zodat het niet teveel in de zeef afkoelt. Het langste duurde het afkoelen van de suikersiroop.
Ook het roeren in de pan gaat op een gegeven moment best zwaar, tenminste voor mij met mijn kippenkracht wel.


Ik had ijsblokjes in het water gedaan. Tegen de tijd dat ik klaar was waren ze allemaal gesmolten.




Van de rest van het meel ga ik iets anders maken, kwee lapis of iets dergelijks. Dat komt dan vanzelf ook hier te staan.

Het resultaat was overigens erg lekker en zeker voor herhaling vatbaar. Ik had niet de indruk dat manlief het niet zoet genoeg vond. Hij heeft zojuist anderhalf glas naar binnen geslobberd...




zondag 30 juni 2013

Paella met kip en garnalen en nog een paar dingen




Ik heb van T. een paellapan gekregen. Een hele mooie vind ik, met een deksel erbij. Zomaar, als tussendoorcadeautje. Maar toen moest er wel natuurlijk paella gegeten worden en het was wel heel erg lang geleden dat ik dat voor de laatste keer klaargemaakt had.
En dus ging ik zoeken naar het recept voor paella. Nou, ik ben er, na uren snuffelen in kookboeken en op internet, inmiddels wel achter dat dat net zoiets is als hèt recept voor erwtensoep of nasi goreng. Hèt recept bestaat gewoon niet, elke streek kent zijn eigen variatie, de enige gemeenschappelijke factor is paellarijst.
Tijdens mijn speurtocht kwam ik een paellarecept tegen op de site van Tapas Bonitas dat me wel lekker leek en dat heb ik gebruikt om voor ons paella te maken. Paellarijst was hier in de buurt niet te krijgen en daarom heb ik risottorijst gebruikt. Dat leek me dan de beste vervanger. Als we rijst eten gebruik ik meestal langkorrelrijst maar dat leek me voor paella niet zo geschikt. Met de arboriorijst kreeg ik een prima resultaat. De hoeveelheid bouillon is sterk afhankelijk van de rijst die je gebruikt. Kijk goed op de verpakking en gebruik de hoeveelheid die daar aangeraden wordt. Ik had nog heerlijke bouillon in de vriezer die laatst was overgebleven van de Chinese fondue. Dus getrokken van vis, kip en groenten, erg lekker.

Voor ons vieren heb ik het volgende gebruikt:

4 stukken kip, ik had zg. kipkarbonade (het bovenstuk van de poot) waar ik het vel vanaf gehaald heb.
1 flinke ui
4 flinke tenen knoflook
2 tomaten
1 eetlepel tomatenpuree
200 gram snijbonen
1 rode paprika
250 gram arboriorijst (andere risottorijst kan natuurlijk ook)
20 rauwe grote gepelde garnalen
200 gram kabeljauwfilet
50 gram chorizo
een paar takjes rozemarijn
een paar takjes peterselie
ongeveer 12 saffraandraadjes
een snufje cayennepeper
ca, 1 liter bouillon (kijk op de verpakking!)

Pel en snipper de ui. Pel de tenen knoflook en pers ze fijn. Ris de blaadjes van de takjes rozemarijn en hak ze fijn. Hak de peterselie fijn, die is straks voor de garnering. Controleer of het darmkanaal bij de garnalen verwijderd is. Maak de paprika schoon en snijd in stukjes. Maak de snijbonen schoon en snijd ze in ruitjes.
Ontvel de tomaten en snijd in kleine stukjes. Snijd de chorizo in kleine stukjes. Snijd de kabeljauw in grote stukken.
Bak de stukken kip rondom bruin in olijfolie. Leg ze daarna even apart.
Zet de bouillon in een pannetje op een zacht pitje. Doe de saffraandraadjes, de rozemarijn en de snijbonen erin. Niet koken ofzo, gewoon op een laag pitje warm houden.
Fruit de ui en de knoflook in de paellapan, voeg vervolgens de tomaten toe en de tomatenpuree en bak het geheel nog even zachtjes. Voeg nu de rijst toe en roer het geheel goed door totdat er geen droge korrels meer te zien zijn. Doe nu ook het snufje cayennepeper erbij, niet teveel doen, echt maar een snufje.
Doe nu de stukjes paprika en de chorizo in de pan en de bouillon met daarin de saffraan, rozemarijn en de snijbonen. Roer dit nog één keer goed door. Leg dan de stukken vis, de stukken kip en de garnalen in de pan.
Zet het vuur redelijk hoog en laat het 10 minuten, zonder te roeren, doorkoken. Plaats dan het deksel op de pan en zeg het vuur wat lager. Laat het zo nog eens 8 minuten doorpruttelen.
Mocht het te droog worden dan kan er altijd wat vocht bij. Bij mij was dat niet nodig. Ik had ook geen korstje in de pan, waar de Spanjaarden kennelijk dol op zijn. Ik vond het niet erg om eerlijk te zijn, had geen zin om de pan schoon te moeten bikken.
Strooi er vlak voor het opdienen de peterselie over, dat was ik vergeten ontdekte ik na het eten.






zaterdag 29 juni 2013

Glutenvrije kokoskoekjes


Van de week kreeg ik ´s avonds onverwacht bezoek. Alhoewel, onverwacht kan ik eigenlijk niet echt zeggen, de afspraak was al maanden geleden gemaakt maar ik was het vergeten. Pas achter in de middag dacht ik eraan. P. drinkt altijd maar één kopje koffie en ze neemt er bijna nooit wat bij maar om daar nu bij voorbaat al vanuit te gaan vind ik ook niet echt gastvrij.
Daarom maar fluks kokoskoekjes gebakken. Jaren geleden heb ik een recept van Livaad geplukt voor klapperkoeken en dat is de basis geweest voor hoe ik de koekjes nu maak. Geen meel erdoor en geen ouwel eronder, ze moeten uiteindelijk wel glutenvrij zijn natuurlijk. Omdat ik kleine koekjes maak gebruik ik niet zoveel kokos en suiker. Soms maak ik grotere koeken en dan heb je vanzelf meer nodig.
Het is heel makkelijk recept, ze zijn erg lekker en zo klaar.

Voor 15 koekjes heb ik het volgende gebruikt:

125 gram gemalen kokos
125 gram kristalsuiker
1 citroen
2 eieren maat M

Verwarm de oven voor op 200°C. Bekleed een bakplaat met bakpapier. Boen een citroen en rasp wat van de gele schil zonder het wit mee te raspen want dat is bitter en niet lekker in de koekjes. Een theelepel rasp is genoeg. Als je geen verse citroen in huis hebt kun je ook een theelepeltje citroensap gebruiken of het zelfs helemaal weglaten.
Roer de kokos en de suiker door elkaar en breek de eieren erboven. Roer dat helemaal erdoor.
Neem wat van het mengsel in je hand, knijp het even aan en vorm er dan een koekje van. Ik maak ze ongeveer een centimeter dik. Leg het koekje op de bakplaat. Ga zo door tot het op is.
Schuif de bakplaat in het midden van de oven en bak de koekjes in ongeveer 20 minuten mooi goudbruin.






dinsdag 25 juni 2013

Foodblogswap: Glutenvrije speculaascake met amandelspijs en sinaasappel van Levine



Deze maand heb ik voor het eerst meegedaan aan de Foodblogswap. Ik kreeg de foodblog Uit de keuken van Levine toegewezen. Nu weet ik dat Levine natuurlijk ook wel recepten voor avondmaaltijden op haar blog heeft staan maar ze is vooral bekend om haar heerlijke baksels. De meest fantastische broden staan op haar blog en ze kan dat broodbakken zo goed dat ze er ook workshops over geeft.
Jaren geleden, toen haar blog nog Uit de keuken van Arden heette, heb ik eens geprobeerd om haar krentenbollen te bakken maar dan natuurlijk in een glutenvrije uitvoering. Dat was geen succes en dat is zachtjes uitgedrukt. Glutenvrij meel gedraagt zich zo anders dan meel met gluten, dat kun je niet zomaar even omzetten. Voor deze foodblogswap kwam een broodrecept dan ook niet in aanmerking.
Maar ik wilde wel wat bakken, gewoon om het een beetje spannend te houden.
Dus, T. de link naar Levine´s receptenindex gegeven en gezegd dat hij iets mocht uitzoeken uit de hoofdstukken cakes/koekjes/(hartige) taarten. Uren heeft hij zitten watertanden achter de computer en uiteindelijk kwam hij met zijn bestelling, speculaascake met amandelspijs en sinaasappel moest het worden.
Een leuk recept daar niet van maar speculaascake? In de zomer? Had hij niet liever die leuke hi-hat cakejes...? Nee dus. Speculaascake moest het worden.
Vanmiddag ben ik dus aan de slag gegaan, het ruikt nu heerlijk in huis. De speculaascake staat af te koelen en we gaan hem vanavond proeven. Hij ziet er wel fantastisch uit!
(En die hi-hat cakejes ga ik binnenkort ook een  keer maken.)

Het recept van Levine met tussen haakjes mijn aanpassingen:

Speculaascake met amandelspijs en sinaasappel
  • 200 gram zachte ongezouten roomboter (ik heb ongezouten lactosevrije margarine gebruikt)
  • 100 gram donkerbruine basterdsuiker
  • 100 gram amandelspijs, in kleine stukjes (dat heb ik dus eerst moeten maken omdat k&k amandelspijs sporen van gluten kan bevatten. 50 gram amandelen malen met 50 gram suiker en een pietsie ei erbij)
  • 1 theelepel vanille extract
  • 4 grote eieren (een heel klein beetje hiervan heb ik voor de amandelspijs gebruikt)
  • 45 ml melk
  • 200 gram patentbloem (ik heb 100 gram Schär Mehl gebruikt en 100 gram kleefrijstmeel)
  • 1 theelepel bakpoeder (glutenvrij beslag met amandelen mag wel iets meer hebben, 2 theelepels dus)
  • (1 theelepel Fiberhusk om het geheel wat minder droog te maken)
  • snuf zout
  • 15 gram speculaaskruiden
  • 60 gram gekonfijte sinaasappelschil, in kleine stukjes (ik heb een sinaasappel goed geboend en het oranje eraf geraspt, dat raspsel heb ik gebruikt)
  • geschaafde amandelen
  • springvorm van 24 cm Ø, ingevet en bodem bekleed met bakpapier

Verwarm de oven voor op 180 ºC.
Meng de bloem met het bakpoeder, het zout en de speculaaskruiden.
Mix (met mixer of platte klopper standmixer) de boter romig. Voeg de suiker en de amandelspijs toe en mix in 5 minuten tot een luchtig mengsel. Voeg het vanille extract en de eieren één voor één toe, voeg het volgende ei pas toe als het vorige geheel is opgenomen. Blijf na het laatste ei nog 5 minuten mixen. Mix de melk erdoor. Het mengsel kan er nu geschift uit gaan zien, geen nood: alles komt goed.
Zeef de bloem erboven en schep er met een spatel of houten lepel luchtig door. Meng er als laatste de stukjes gekonfijte sinaasappelschil door.
Schep het beslag in de vorm, strijk het glad met de achterkant van een lepel en bestrooi met de geschaafde amandelen.
Bak de cake in het midden van de oven in 35 - 40 minuten gaar en bruin. De cake is gaar als een in het midden gestoken prikker er droog uitkomt. Laat 15 minuten in de vorm op een rooster afkoelen, verwijder dan de rand. Laat volledig afkoelen voor serveren. 






Edit:
Inmiddels hebben we de cake geproefd en het smaakte verrukkelijk! Helemaal niet droog, en dat mag bij een glutenvrij baksel echt wel even apart vermeld worden, het kruimelt ook niet heel erg. Voor herhaling vatbaar dus.


maandag 24 juni 2013

Komkommertomatensalade



Vandaag eten we een keer ouderwets aardappels, vlees en groente. Slavinken worden het en bloemkool. En bij bloemkool hoort een komkommersalade vind ik. dat aten wij vroeger thuis al en dat eet ik nog steeds. T. vindt het onzin maar dat komt gewoon omdat hij niet van komkommer houdt, hij is helemaal geen sla en rauwkost eter.
Nu heb ik al eens eerder geschreven over komkommer met een zelfgemaakte vinaigrette maar bij bloemkool mag de komkommer best wel wat pittiger zijn vind ik.
Een ander soort dressing dus dit keer. In plaats van azijn heb ik citroensap gebruikt. Ik hou van zuur en heb dus een hele citroen gebruikt maar ik zou willen adviseren om met het sap van een halve citroen te beginnen. Je kunt er altijd nog wat bij doen als het niet zuur genoeg naar je zin is.
Goed voor mij alleen heb ik het volgende gebruikt:

1/3 komkommer
3 kleine trostomaatjes
1 sjalot
peterselie
bieslook
1 citroen (begin met een 1/2 dus)
2 eetlepels ketjap
sambal naar smaak (1 gebruikte een flinke theelepel sambal badjak)

Schil het stuk komkommer en snijd in dunne plakjes. Snijd de tomaatje in vieren. Pel de sjalot en snipper deze fijn. Pers de citroen uit. Hak de peterselie en de bieslook fijn.
Doe het citroensap in een schaal en voeg de ketjap, sambal, peterselie en bieslook toe. Roer het goed door elkaar. Voeg de plakjes komkommer, de tomatenstukken en de fijngesnipperde sjalot toe en hussel het nog even door elkaar. Laat het een tijdje staan zodat de smaken goed kunnen intrekken.
Dat laatste is wel heel gevaarlijk. Meestal heb ik de helft van de schaal al leeg gesnoept voordat we gaan eten.

woensdag 19 juni 2013

Koude schotel op basis van aardappels



Warm weer, dan moet er bij ons thuis koude schotel op tafel komen. T. is daar gek op. Bij hem thuis, bij ons trouwens ook, mochten ze met hun verjaardag altijd kiezen wat ze wilden eten en T. vond het altijd jammer dat hij in de winter jarig is want dan kon hij geen koude schotel kiezen. Daarom koos hij altijd spinazie, gehaktballen en gekookte aardappels en dat heeft hij ook nog steeds graag. Maar goed, vandaag is hij dan wel niet jarig maar het was wel prima weer voor een koude schotel.
De grote vraag is altijd wat voor koude schotel. Mijn schoonmoeder maakte altijd dezelfde koude schotel: met aardappels, diverse soorten groente en gekookte worst of boterhamworst. Mijn moeder had bijna dezelfde basis, zij gebruikte alleen geen worst maar soepvlees waar ze eerst bouillon van had getrokken of vis uit blik. Maar T. en ik eten eigenlijk ook heel graag koude schotels op basis van rijst of pasta en we variëren met vlees en vis. Nu hadden we eergisteren al een rijstsalade gegeten en vrij recent ook nog een pastasalade dus vandaag maar weer eens een schotel met aardappelen gemaakt. Met ham dit keer, daar had T. zin in. Onze zoon at mee. Die had ik vanochtend aan de telefoon en toen ik vertelde dat we vandaag koude schotel gingen eten besloot hij ogenblikkelijk om dan mee te eten.
Goed voor 3 personen (maar we hielden over dus eigenlijk is het voor 4) heb ik het volgende gebruikt:

basis:
750 gram geschilde aardappels
2 blikjes gemengde groenten
1 flinke rode ui
een paar eetlepels zoetzure zilveruitjes
8-10 zoetzure augurken
250 gram hamblokjes
8 takjes (platte) peterselie

dressing:
1 ei
200-250 ml zonnebloemolie
1 eetlepel (witte wijn)azijn
1 flinke theelepel mosterd
peper

3 eetlepels dikke yoghurt (ik had Turkse)
2 flinke theelepels mosterd
1 eetlepel tomatenketchup
peper naar smaak
paprikapoeder

garnering:
kies dingen die je zelf lekker vindt. Wij doen er altijd veel vis op maar als je daar niet van houdt dan kun je nog volop andere dingen verzinnen natuurlijk. denk aan asperges, plakjes ei, augurken, Amsterdamse uien, knakworstjes, reepjes paprika enz.

Snijd de aardappels in piepkleine blokjes. Dit is het meeste werk van de hele salade vind ik. Zet ze o pmet warm water en breng aan de kook. Blijf erbij staan want het hoeft maar heel kort te koken, een minuut of 3-4 is genoeg. Proef af en toe even of ze al gaar zijn. Giet af en laat even uitdampen.
Snijd de augurken, de rode ui en de zilveruitjes ook brunoise. Ik had ook nog een halve rode paprika liggen en die heb ik ook nog heel fijn gesneden en erdoor gedaan. Laat de gemengde groente uitlekken.
Maak nu eerst de mayonaise. Splits het ei en zet het eiwit weg, dit gebruik je niet. Doe de eidooier in een kom, voeg 1 flinke theelepel mosterd toe, wat peper en een eetlepel azijn. Klop dit met een (staaf) mixer even goed door en voeg vervolgens telkens een klein straaltje olie toe terwijl je steeds blijft mixen. Terwijl je aan het kloppen bent zie je dat de mayonaise steeds dikker wordt. Als de mayonaise klaar is voeg je de rest van de dressing toe: yoghurt, mosterd, tomatenketchup en vervolgens maak je het op smaak af met wat peper en paprikapoeder. Giet de dressing over de aardappels en schep het voorzichtig om. Doe vervolgens groente, augurk, ui, zilveruitjes en de hamblokjes bij de aardappels. Hak de peterselie fijn, verwijder eerst de dikke stelen, en doe de peterselie dan ook bij het aardappelgroentemengsel.
Zet dit vervolgens een paar uur in de koelkast zodat het goed koud kan worden en de smaken goed kunnen intrekken.
Schep enige tijd voor het eten de vulling op een schaal waar eventueel eerst wat sla op is gelegd en garneer de schaal naar eigen inzicht. Ik zou willen adviseren om een iets grotere schaal te nemen dan ik heb gedaan, ik had het idee dat het wel zou passen en dat deed het dan ook wel maar het werd wel stapelwerk.










dinsdag 18 juni 2013

Gevulde aardappels




Ik was laatst in mijn allereerste kookschrift op zoek naar het recept voor Quiche Lorraine zoals mijn moeder die maakte toen ik een oud knipseltje tegen kwam met een recept voor gevulde aardappels.
Uit welk blad het kwam? Geen idee.. ik heb het er destijds niet bijgeschreven.
Maar het zag er wel lekker uit en daarom besloot ik om het van de week te maken. Het recept schreef per persoon 1 (middel)grote aardappel voor maar T. wist zeker dat hij er wel 2 lustte. Nu had ik vrij grote aardappels en het bleek toch ook best machtig zijn dus uiteindelijk hebben we er twee dagen van gegeten.
Het was overigens wel erg lekker, ik had het net iets anders gemaakt dan het recept voorschreef.
Voor 4 personen heb je het volgende nodig:

6 middelgrote aardappels
2 eetlepels (demi) crème fraîche
een paar eetlepels Parmezaanse kaas of een andere pittige kaas
peper
2 lente-uitjes
1 takje tijm

Verwarm de oven voor op 200 °C. Boen de aardappels goed schoon en kook ze in hun geheel goed gaar.
Laat ze wat afkoelen en pel de aardappels. (Dat stond niet in het originele recept maar T. houdt niet van aardappels in de schil.) Hak de lente-uitjes zeer fijn. Rasp de kaas. Ris de blaadjes van de tijm en hak ze even door.
Snijd 4 aardappels in de lengte doormidden en hol de helften uit. Ik heb daar een meloensteker voor gebruikt maar het kan natuurlijk ook met een lepel. Maak puree van de 2 overgebleven aardappels met het kruim uit de uitgeholde aardappels, de crème fraîche, de kaas, lente-uitjes, de peper en de tijm. Proef de puree en maak op smaak af. Vul de aardappelhelften met de puree. Bak ze 15-20 minuten in de oven tot de aardappels beginnen te kleuren.




maandag 17 juni 2013

Annamaria´s rijstsalade




Het was al voorspeld en het was ook zo: Een heerlijke zomerdag was het vandaag! De voorspelde regenbui trok snel over en liet maar heel weinig regen bij ons vallen dus al met al was het een prima zomerse dag.
Op zo´n dag maak ik graag een maaltijdsalade. Nu hadden we gisteren en eergisteren al gevulde aardappels gegeten waarvan ik het recept nog hier zal neerzetten dus het moest iets met pasta of rijst worden. Een pastasalade hadden we vorige week of twee weken geleden al gegeten dus koos ik voor een rijstsalade.
Vandaag heb ik een rijstsalade gemaakt die ik een tijd geleden bij 24Kitchen langs zag komen.
Het is een recept van Roberta Pagnier, of eigenlijk van haar moeder vandaar dat ze het Annamaria´s rijstsalade heeft genoemd.
Ik heb het net iets anders gemaakt. De gele paprika werd een rode want die had ik nog liggen. Net zoals het stukje Gruyère dat ik heb gebruikt in plaats van de Emmentaler en de kleine tomaten in plaats van de cherrytomaatjes. Door mijn zelfgemaakte mayonaise heb ik een teentje knoflook geroerd. Verder heb ik geen zout toegevoegd, de knakworsten en de kaas maken het al zout genoeg.
De salade was erg lekker, voor herhaling vatbaar. Volgende keer maak ik hem eens met vis in plaats van met knakworst. Ik ben daar niet zo´n fan van maar T. is er dol op en ik moet zeggen, het smaakte niet verkeerd in deze salade.
Voor het recept verwijs ik jullie graag naar 24Kitchen, nu eens bedenken wat we morgen zullen eten.